آلودگی فلزات سنگین یک مشکل موجود و در حال توسعه در جهان می‌باشد. سرب، مس، کادمیوم و نیکل از جمله بیش‌ترین آلودگی‌های عمومی هستند که در فاضلاب‌های صنعتی یافت می‌شوند. هدف اصلی از این تحقیق تعیین کارایی حذف فلزات سنگین سرب، کادمیوم، نیکل و کروم از محیط‌های آبی با استفاده از گیاه عدسک آبی (Lemna minor) می‌باشد هم‌چنین در این تحقیق اثر بازدارندگی این فلزات سنگین بر رشد گیاه نیز مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه در شهر رشت، در بهار سال 1393 انجام گرفت. این تحقیق یک طرح بنیادی-کاربردی بر اساس مطالعات تجربی است. در این تحقیق محلول‌های فلزات سنگین با غلظت‌های 10 میلی‌گرم‌ بر ‌لیتر ساخته شد. عدسک آبی به وزن‌های 8/0 گرم به ظروف حاوی 100 میلی‌لیتر محلول افزوده شد. پس از زمان تماس 10 و 15 روز، مقدار فلزات سنگین باقی مانده در محلول توسط دستگاه ICP مدل ICP-OES اندازه‌گیری شد. هم‌چنین وزن عدسک آبی پس از طی این زمان‌ها نیز اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که در زمان تماس 10 روز، راندمان حذف هر 4 فلز سنگین بیش تر از 15 روز است. بیش‌ترین راندمان حذف مربوط به سرب با 83/87 و کم‌ترین راندمان مربوط به کروم با 94/61 درصد است. پس از سرب بیش‌ترین حذف به‌ترتیب مربوط به کادمیوم و نیکل بوده‌است. هم چنین این تحقیق نشان داد که هر 4 فلز سنگین مذکور باعث کاهش رشد عدسک آبی می‌شوند. این کاهش رشد برای کروم بیش‌ترمی‌باشد. حذف فلزات سنگین با استفاده از عدسک آبی امکان‌پذیر است. زمان ماند مناسب و نوع فلز از عوامل موثر در میزان حذف می‌باشد. در این مطالعه بیش‌ترین میزان حذف برای سرب و کم‌ترین درصد حذف مربوط به کروم می‌باشد. .