|
تعیین غلظت کشنده دو سم علف کش پاراکوات و توفوردی در ماهی گطان (Barbus xanthopterus)
|
| زهرا بهرامی، مجتبی علیشاهی، نرگس جواد زاده |
|
|
|
چکیده: (3879 مشاهده) |
| سموم علفکش از پرمصرفترین سموم کشاورزی در کل جهان میباشند. مهمترین اثر زیست محیطی این سمها به تاثیر آنها بر موجودات غیر هدف مربوط میشود. ماهیها یکی از شاخصهای سنجش سمیت سموم در محیطهای آبی میباشند. در این پژوهش سمیت حاد دو علفکش پاراکوات و توفوردی در ماهی گطان (Barbus xanthopterus) ارزیابی و مقایسه گردید. به این منظور از روش OECD (Organization for Economic Co-operation and Development) و سیستم استاتیک برای تعیین سمیت حاد این سموم استفاده شد. برای سم پاراکوات و توفوردی به ترتیب 7 و 8 غلظت افزایشی در سه تکرار و در هر تیمار تعداد 10 قطعه ماهی با وزن 2/0± 5/4 گرم در نظر گرفته شد، تلفات هر 24 ساعت تا 96 ساعت ثبت گردید و نتایج بهوسیله نرم افزار پروبیت آنالیز شدند. سرانجام LC50 بعد از 24، 48، 72 و 96 ساعت در مورد هر سم مشخص گردید. سپس بیشینه غلظت قابل قبول (MAC) هر سم اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که سمیت دو علف کش مورد بررسی در ماهی گطان متفاوت بوده به طوریکه LC50 96 ساعته در مورد دو سم پاراکوات و توفوردی به ترتیب برابر 8/37 و7/8 میلیگرم در لیتر بود. در بین دو سم علفکش مورد بررسی، توفوردی سمیت کمتری نسبت به پاراکوات در ماهی گطان داشت (mgl-178/3=MAC) و پاراکوات دارای سمیت بیشتری بود (mgl-187/0=MAC). در مورد هر دو سم علفکش مورد استفاده افزایش غلظت سم باعث افزایش تلفات ماهی شده و همچنین افزایش مدت مجاورت با این علفکشها نیز افزایش تلفات ماهی را باعث گردید. با توجه به نتایج این تحقیق جایگزینی سم توفوردی به جای سم پاراکوات در مزارع کشاورزی، به عنوان علفکش توصیه می گردد. |
|
| واژه‌های کلیدی: سم علفکش، مسمومیت حاد، LC50، Barbus xanthopterus |
|
|
متن کامل [PDF 622 kb]
(3145 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1397/2/9 | پذیرش: 1397/2/9 | انتشار: 1397/2/9
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
