[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
ISC
مجله در پایگاه استنادی جهان اسلامی نمایه می شود.
..
SID
این مجله در پایگاه جهاد دانشگاهی (SID) به آدرس زیر نمایه می شود:
..
برنامه ویراستار
جهت انجام اصلاحات ویرایشی می توان از برنامه زیر استفاده نمود:
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۱۱ نتیجه برای بهروز

بهروز بهروزی راد، عبدالرحمن راسخ، مرجان نویدی،
دوره ۵، شماره ۳ - ( پاییز ۱۳۹۲ )
چکیده

در این پژوهش که از مهرماه تا اسفندماه ۱۳۸۹ به منظور برآورد میزان برداشت باکلان از ماهیان پرورشی استخرهای پرورش ماهی واقع در منطقه شوشتر در شمال خوزستان صورت گرفت، تعداد ۷۷ قطعه باکلان شکار گردید که از این تعداد معده ۴۲ قطعه از آن‌ها پر و حاوی ماهی بود. نتایج این بررسی نشان داد که باکلان‌ها در طول زمان زمستان‏گذرانی در منطقه در حدود ۱۱ کیلوگرم در هکتار از ماهیان پرورشی موجود در استخرها برداشت نموده‌اند که بیش‌ترین میزان مربوط به بهمن-ماه در حدود ۹۲/۴ کیلوگرم در هکتار بوده است. با این حال بررسی اختلاف میانگین وزن غذای مصرف شده توسط باکلان در ماه‌های مختلف فصل زمستان تفاوت معناداری را نشان نداد(۰۵/۰
فرشاد میرزااحمدی، مهرنوش نوروزی، آمنه امیر جنتی، محمد هادی سمیعی، محمد بهروز،
دوره ۶، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۹۳ )
چکیده

هدف این مطالعه بررسی تمایز و ساختار ژنتیکی جمعیت ماهی سوف معمولی (Sander lucioperca) در دو منطقه تالاب انزلی و دریاچه سد ارس بود. در کل ۶۰ نمونه ماهی سوف معمولی بالغ از این دو منطقه در تابستان ۹۱ جمع آوری شدند. از پنج جفت پرایمر میکروستلایت، بر روی DNA ژنومی ماهی سوف معمولی استفاده گردید که همگی پرایمرها چند شکل (پلی‌مورف) نشان دادند و از آن‌ها برای تعیین تمایز ژنتیکی استفاده شد. میانگین اللی (Na) در جایگاه‌ها ۵ (با دامنه ۴ تا ۷ الل) بود. هر دو منطقه نمونه‌برداری اللهای اختصاصی در تمامی جایگاه‌ها نشان دادند. میانگین هتروزیگوسیتی قابل انتظار و مشاهده شده به ترتیب ۷۳۱/۰ و ۶۵۰/۰ محاسبه شد. میانگین ضریب خویشاوندی در ۵ جایگاه میکروستلایت منفی بود. در بررسی تعادل هاردی وینبرگ (H-W) تمامی جایگاه‌ها به‌طور معنی‌داری خارج از تعادل هاردی-وینبرگ بودند (۰۰۱/۰≥P). میزان شاخص تمایز (Fst) و جریان ژنی (Nm) بر اساس فراوانی اللی به ترتیب ۰۹۲/۰ و ۴/۲ محاسبه شد. بر اساس آزمون AMOVA میزان Rst و Fst بین جمعیت‌های دو منطقه معنی‌دار بود (۰۱/۰≥P). میانگین ضریب خویشاوندی (Fis) در پنج جایگاه منفی بود. میزان فاصله ژنتیکی بین جمعیت‌ها ۶۱۶/۰ به دست آمد که نشان دهنده تمایز ژنتیکی بین جمعیت‌های مورد مطالعه است. این بررسی، وجود تنوع و تمایز ژنتیکی جمعیت های ماهی سوف معمولی در تالاب انزلی و دریاچه سد ارس را نشان داد.
زهره میر سالاری، بهروز بهروزی راد، اعظم السادات حسینی الهاشمی،
دوره ۷، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۹۴ )
چکیده

بررسی تنوع گونه­ای ماهیان در مطالعات اکوسیستم­های آبی از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. هدف از این پژوهش بررسی فراوانی و تغییرات شاخص­های تنوع، غنا و یکنواختی گونه­ای جامعه ماهیان رودخانه گرگر در دو فصل تابستان و پائیز ۱۳۹۳ در محدوده جغرافیایی شوشتر می­باشد. در این بررسی جمعاً ۱۳۸ قطعه ماهی (۵۲ قطعه در فصل تابستان و ۸۶ قطعه در فصل پائیز) از ۴ ایستگاه با الکترو شوکر صید و نمونه­برداری شده و به آزمایشگاه منتقل و به روش زیست­سنجی توسط کلیدهای شناسایی معتبر شناسایی شدند. بر اساس نتایج حاصل در این رودخانه ۱۱ گونه ماهی متعلق به سه خانواده کپور ماهیان (Cyprinida)، کفال ماهیان(Mugilidae) و گربه‌ماهیان (Siluridae) حضور داشتند. بیشترین فراوانی گونه­ای در فصل تابستان نازک (Chondrostoma regium) با فراوانی ۶ قطعه در ایستگاه ۴ و در فصل پاییز بوتک دهان ­کوچک (Cyprinion kai) با ۱۱ قطعه در ایستگاه ۴ بود. بیشترین میزان شاخص تنوع گونه‌ای شانون- ونیر در فصل تابستان (۸۵/۱) مربوط به ایستگاه ۴ و بیشترین میزان این شاخص در فصل پاییز (۰۱۱/۲) مربوط به ایستگاه ۱ بود که می­تواند نشان‌دهنده شرایط متعادل در محیط باشد. بیشترین میزان شاخص غنای گونه­ای مارگالف (۲۶/۲) مربوط به ایستگاه ۴ در تابستان و بیشترین میزان این شاخص (۰۰۴/۳) مربوط به ایستگاه ۱ در پاییز بود. بیشترین میزان یکنواختی گونه­ای سیمپسون در تابستان (۹۸/۰) مربوط به ایستگاه ۲ و بیشترین میزان آن در پاییز (۸۶۵/۰) مربوط به ایستگاه ۳ بود. بر اساس آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه هیچ اختلافی معنی­داری بین شاخص­های تنوع زیستی در دو فصل تابستان و پائیز وجود نداشت (۰۵/۰p>) که این امر نشان‌دهنده شرایط یکسان در ایستگاه­های موردمطالعه می­باشد.


بهروز بهروزی راد،
دوره ۹، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۹۶ )
چکیده

پرندگان ۱۰ کیلومتر از مسیر رودخانه کارون در داخل شهر اهواز در بهار و تابستان ۱۳۹۴ شناسایی، تنوع و ترکیب جمعیت آن‌ها با شمارش مستقیم Total Count با دوربین چشمی ۱۰×۴۰ رایس و تلسکوپ تعیین شد. در این بررسی ۱۹۱۹ پرنده متعلق به ۴۱ گونه شامل ۸ گونه آبزی (۵۱/۱۹ درصد)، ۸ گونه کنار آبزی (۵۱/۱۹ در صد) و ۲۵ گونه پرنده خشکی زی (۹۸/۶۱ درصد) شناسایی شد. از پرندگان خشکی زی ۱۲ گونه، کنار آبزی‌ها ۹ گونه و از آبزی‌ها یک‌گونه در منطقه جوجه آوری کرده بودند. جمعیت جوجه ‌آوران آبزی در سال ۱۳۹۴ نسبت به سال ۱۳۸۰، ۹۵ درصد و کاهش جمعیت جوجه ‌آوران کنار آبزی ۷۶/۲۰ درصد بوده است. بیشترین شاخص تنوع گونه‌ای شانون ۲۷/۳، شاخص تنوع مارگالف ۲۲۷/۶ و شاخص یکنواختی ۶۷۳۳/۰ در شهریورماه بود. پرندگان خشکی زی با ۸۳۶ قطعه در بهار و ۳۹۰ قطعه در تابستان فون غالب رودخانه را تشکیل می‌دادند. در بین پرندگان خشکی زی گونه Passer domesticus با ۱۶/۱۵ درصد در فصل بهار و گونه چلچله Hirundo rustica با ۷۴/۹ در صد در تابستان غالب بودند. پرندگان آبزی کم‌ترین تعداد ۱۴۱ قطعه با ۳۲/۱۰ در صد و ۴۱ قطعه با ۴/۷ در صد، به ترتیب در بهار و تابستان دارا بودند. از گونه‌های درخطر انقراض جهانی گونه Phalacrocorax pygmeus و از گونه‌های حمایت‌شده ایران، ۶ گونه حواصیل و گونه دراج Francolinus francolinus در رودخانه کارون مشاهده شد. هدف از این مطالعه نشان دادن تغییرات جمعیت و تنوع گونه‌ای پرندگان به‌عنوان شاخص‌های زیستی رودخانه کارون در محدوده شهر اهواز برای حفاظت از رودخانه کارون بود.


محمود توکلی، محمدرضا بهروز خوش قلب،
دوره ۱۰، شماره ۳ - ( پاییز ۱۳۹۷ )
چکیده

فیلماهی (Huso huso) به‌عنوان یکی از ۵ گونه مهم ماهیان خاویاری دریای خزر می­باشد. میزان صید گونه فیلماهی در آب‌های ایرانی دریای خزر از سال ۱۳۸۴ تا پایان سال ۱۳۹۳ به‌شدت کاهشی بوده به‌طوری‌که از ۶/۳۰ تن در سال ۱۳۸۴ به ۷/۶ تن در سال ۱۳۹۳ رسیده که کاهشی معادل۱/۷۸ درصد داشته است. سهم صید فیلماهی از کل ماهیان خاویاری صیدشده در سال ۱۳۸۴ معادل ۱/۱۸ درصد بود که این میزان در سال ۱۳۹۳ به ۴۱ درصد افزایش‌یافته است. بیشترین میزان سهم صید درمجموع صید فیلماهی مربوط به سواحل شرقی آب‌های ایرانی دریای خزر در استان گلستان بود که معادل ۵۸ درصد در سال ۱۳۸۴ و ۶۰ درصد در سال ۱۳۹۳ بود. میزان خاویار استحصالی گونه فیلماهی در سال ۱۳۸۴ معادل ۷/۱ تن بود که با کاهشی در حدود ۵۳ درصد به ۸/۰ تن در سال ۱۳۹۳ رسیده است. سهم میزان خاویار استحصالی از گونه فیلماهی از کل خاویار استحصالی از ماهیان خاویاری در سال ۱۳۸۴ معادل ۱/۹ درصد بود که این میزان در سال ۱۳۹۳ به ۲/۴۵ درصد افزایش‌یافته است. صید در آبهای ایرانی دریای خزر در حال حاضر فقط به‌منظور تکثیر و بازسازی ذخایر و تحقیقات انجام می­گیرد
بهروز صاحب زاده، کاظم شعبانی گورجی، ضیاءالدین شعاعی، مهدی افشاری،
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۹۷ )
چکیده

دشت سیستان، پر­­تراکم­ترین زیست‌­­بوم انسانی در شرق ایران، سرزمین پهناور و کم ­شیبی است که بخش‌­های وسیعی از آن را دریاچه‌های هامون تشکیل می‌دهند. این منطقه به فراوانی در معرض وزش بادهای پرقدرت از­جمله باد ۱۲۰ روزه است. در دوره ۵ ساله اخیر، با گسترش خشک‌سالی و خالی شدن بستر دریاچه‌های هامون از آب، وزش بادها و برخاست و پراکنش گردوغبار در این منطقه، شدت و دوام بیشتری یافته است. این پژوهش با روش پیمایشی و مراجعه به اسناد پزشکی بر اساس میزان فراوانی مراجعه شهروندان به مراکز درمانی در تابستان ۱۳۹۶، به رتبه‌بندی ریسک پراکنش رسوبات بادی بر سلامت دستگاه تنفس و چشم شهروندان در منطقه سیستان می‌پردازد. تجزیه­و­تحلیل یافته‌های پژوهش نشان ‌می‌دهد بین میزان شدت وزش باد و میزان پراکنش رسوبات بادی در محیط‌زیست و همچنین بین میزان پراکنش دانه‌های تخریبی توسط باد در زیست‌بوم‌های انسانی در منطقه سیستان و میزان فراوانی مراجعه شهروندان به مراکز درمانی به دلیل مشکلات تنفسی و آسیب‌­های چشمی، رابطه آماری معناداری وجود دارد. رتبه‌بندی زیست‌بوم‌های انسانی در منطقه سیستان بر اساس ریسک ایجاد توام مشکلات تنفسی و آسیب‌های چشمی در اثر پراکنش رسوبات بادی در محیط‌زیست برای شهروندان در معرض این پراکنش‌ها، به ‌ترتیب شامل مناطق روستایی دهنو پیران، بزی الری، محمدشاهکرم و عباس رستم است.
فاطمه رجایی، رضا دهمرده بهروز،
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۹۸ )
چکیده

در جهان آلودگی­های زیادی مانند فلزات سنگین و ترکیبات آلی پایدار در داخل محیط‌زیست رها می­شوند. ترکیبات آلی پایدار شامل پلی­کلره­بی­فنیل (PCB)، آفت­کش­های آلی­کلره (OCP) و غیره می­باشند. این ترکیبات به دلیل پایداری و چربی‌دوست بودن، تمایل به تجمع در زنجیره غذایی را دارند. اگرچه همه مهره­داران نسبت به اثرات ترکیبات آلی کلردار حساس هستند اما پرندگان به خاطر حساس بودن به تغییرات زیست­محیطی و قرارگرفته در بالای زنجیره غذایی برای مطالعات بزرگ­نمایی زیستی بسیار مناسب هستند. ازاین‌رو، گونه باکلان بزرگ (Phalacrocorax carbo) در  زمستان سال ۱۳۹۳ از سواحل دریای خزر در استان مازندران که تحت کشاورزی و استفاده شدید از آفت­کش­ها می­باشد جمع­آوری و میزان آلودگی PCB و OCPs بافت ماهیچه با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی (GC) آنالیز شد. میزان PCBs در باکلان ۹۰ ng/g wet wt بود. در میان ایزومرهای PCB، سه ایزومر ۱۵۳PCB، ۱۱۸PCB، ۱۳۸PCB بالاترین غلظت را در بین ایزومرها دارد و ۷۵ درصد از مجموع ۷ ایزومر را شامل می­شود. بالاترین غلظت در میان آفت‌کش‌های آلی کلره اندازه‌گیری شده مربوط به (ng/g wet wt ۴۶) DDTs (۴۶ نانوگرم بر گرم وزن تر) و پایین­ترین غلظت مربوط به هپتاکلر (ng/g wet wt ۲) می­باشد که به ترتیب حدود ۶۰ و ۲ درصد از کل آفت‌کش‌های آلی کلره را دارا می­باشند. با توجه به ترکیبات آلی کلره یافت شده در گونه باکلان و با توجه به مصرف خوراکی آن، می­بایست استراتژی­های نوین کنترل آفت مبنی بر حذف کاربرد نابخردانه آفت­کش به­کار­گرفته­شود به­طوری­که امروزه این رهیافت در بیشتر مباحث توسعه پایدار کشاورزی مطرح می­شود.
سودابه تیموری، بهروز آتشبار کنگرلویی، احمد ایمانی، زهرا عسل پیشه، علی حقی وایقان،
دوره ۱۳، شماره ۱ - ( بهار ۱۴۰۰ )
چکیده

فیتوپلانکتون­ها از اجزاء اصلی اکوسیستم‌های تالابی بشمار می‌روند که نقش کاربردی مهم و حیاتی را در تأمین مواد ­غذایی و اکسیژن برای سایر جانداران، تثبیت مواد نیتروژن دار و دی‌اکسید کربن ایفا می‌کنند. در این میان، وضعیت کنونی دریاچه ارومیه ضرورت حفاظت و حراست از تالاب­های مرتبط با این اکوسیستم­ها و اجزای زنده و غیرزنده آن را مشخص‌تر می‌نماید. ازاین‌رو این مطالعه در راستای کمک به احیای دریاچه ارومیه از طریق پایش وضعیت هیدرو بیولوژیک تالاب سولدوز انجام گرفت. بررسی‌های میدانی و نمونه‌برداری از تالاب سولدوز از ۶ ایستگاه و در فصول تابستان و زمستان ۱۳۹۵ انجام گرفت. نمونه‌برداری از ایستگاه‌ها با استفاده از روتنر عمودی با قطر دهانه ۱۰ سانتی‌متر انجام گرفت. همچنین اثر عوامل فیزیکی و شیمیایی و تغییرات زمانی بر تنوع، فراوانی و شاخص‌های زیستی فیتوپلانکتون­های موجود در این اکوسیستم موردبررسی قرار گرفت. درمجموع ۴۹ گونه از فیتوپلانکتون‌های تالاب سولدوز مورد شناسایی قرار گرفت که ۱۷ گونه متعلق به جلبک‌های سبز، ۱۶ گونه متعلق به دیاتومه­ها و ۹ گونه متعلق به جلبک‌های سبز-آبی و تعدادی گونه دیگر بود. نتایج به‌دست‌آمده از این مطالعه نشان داد که حضور و یا عدم حضور جلبک‌های یادشده در فصول مختلف احتمالاً وابسته به تغییرات عوامل فیزیکی و شیمیایی خصوصاً دما، نیترات، فسفات، pH و هدایت ­الکتریکی می‌باشد که به‌صورت طبیعی در زیستگاه رخ می‌دهد. مقدار شاخص‌های جمعیتی تراکم و شاخص‌های تنوع زیستی نظیر غنای گونه‌ای، تنوع‌گونه‌ای و غالبیت، در فصل گرم بیشتر از فصل سرد سال مشاهده گردید. نتایج این مطالعه می‌تواند در راستای طرح‌های پایش دریاچه ارومیه به مدیریت و بهره‌برداری بهتر از تالاب‌های اقماری دریاچه ارومیه به مدیران اجرایی کمک نماید.

بهروز کرد، امین خادمی، مرتضی معدنی پور کرمانشاهی، سارا پور عباسی،
دوره ۱۴، شماره ۳ - ( پاییز ۱۴۰۱ )
چکیده

گیاه ­پالایی نوعی تکنیک طبیعی و پایدار، آسان، کم هزینه، بوم سازگار، دوستدار محیط زیست و قابل کاربرد در سطوح وسیع است که در آن از گیاهان مقاوم جهت پالایش خاک های آلوده به ترکیبات آلی و معدنی استفاده  می­گردد. این تحقیق با هدف ارزیابی توان گیاه ­­پالایی گونه­ های درختی اقاقیا، نارون، آیلان و ارغوان در خاک ­های آلوده به فلزات سنگین سرب و کادمیوم در محدوده تالاب عینک رشت صورت پذیرفت. برای این منظور در رویشگاه ­های آلوده و شاهد، با توجه به جهت باد غالب یک ترانسکت انتخاب و نمونه ­برداری از برگ ­ها و ریشه­ های سطحی درختان در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی در ۳ تکرار انجام پذیرفت و میزان غلظت سرب و کادمیوم موجود در هر یک از آن ها با استفاده از دستگاه جذب اتمی پرکین المر مدل ۳۰۳۰ اندازه­گیری شد. نتایج نشان داد که میزان غلظت سرب و کادمیوم در اندام­ های درختان در رویشگاه ­های آلوده بیشتر از رویشگاه شاهد بوده است. همچنین گونه­ های اقاقیا، آیلان و ارغوان بیشترین ضریب انتقال سرب (ppm۵۹/۰،   ppm۵۶/۰و  ppm۱۹/۰) و کادمیوم ( ppm۵۶/۰،  ppm۳۸/۰ و  ppm۱۹/۰) را از ریشه به برگ دارا بوده ­اند. با توجه به این موضوع و شرایط سازگاری مناسب، این گونه­ ها می­توانند به صورت گسترده در پروژ ه­های گیاه ­پالایی خاک­ های آلوده به سرب و کادمیوم در مناطق مشابه مورد استفاده قرار گیرند.  


جواد میرزایی، مهدی حیدری، محمدتقی کوشا، بهروز ناصری،
دوره ۱۴، شماره ۴ - ( زمستان ۱۴۰۱ )
چکیده

غییر کاربری اراضی جنگلی بر تنوع زیستی و سایر اجزاء اکوسیستم اثرگذار است. با اینحال اطلاعات کمی در خصوص تغییرات تنوع زیستی و ویژگی های خاک در کاربری­های مختلف ایجاد شده در جنگل­های زاگرس وجود دارد. بدین منظور تاثیر تغییر کاربری­های جنگل طبیعی بلوط به جنگل دست­کاشت سوزنی­برگ (سرو نقره­ای)، جنگل دست­کاشت پهن­برگ (ارغوان)، مرتع و زمین زراعی بر تنوع زیستی گونه­های علفی و ویژگی های خاک در جنگلهای حوزه آبخیز رودخانه چرداول در استان ایلام در سال ۲۰۱۷ مورد بررسی قرار گرفت. در هر یک از کاربری‌ها به صورت تصادفی تعداد ۵ قطعه نمونه مربعی شکل به ابعاد ۲۰ ×۲۰ متر برداشت شد و در هر  یک از قطعه نمونه‌های اصلی، چهار قطعه نمونه کوچک ۵/۱ در ۵/۱ متر مربعی برای بررسی پوشش علفی استفاده شد. به منظور بررسی ویژگی‌های خاک در مرکز هر قطعه نمونه یک نمونه ترکیبی از خاک در دو عمق ۵-۰ و ۱۵-۵ سانتی‌متری تهیه شد. نتایج نشان داد که کاربری‌های مختلف از نظر تنوع شانون وینر و غنای مارگالف گونه‌های علفی اختلاف آماری معنی‌داری با همدیگر دارند.  بیشترین مقدار شاخص‌ تنوع شانون-وینر در کاربری مرتع و کمترین مقدار آن در کاربری زمین زراعی مشاهده شد.  همچنین بیشترین مقدار غنای مارگالف گونه­های علفی در کاربری مرتع مشاهده شد.  نتایج تجزیه واریانس مشخصه‌های خاک در دو عمق نیز نشان داد که فسفر و نیتروژن تحت تاثیر کاربری و عمق خاک قرار گرفتند. نتایج این تحقیق بیانگر اینست که تغییر کاربری زمین از جنگل طبیعی بلوط به زراعت و جنگلکاری سبب کاهش تنوع زیستی و غنای گونه های علفی شده است. همچنین تغییر کاربری به زراعت و جنگلکاری‌ها سبب افزایش میزان شوری، وزن مخصوص ظاهری خاک، کاهش ماده آلی شده است.
غییر کاربری اراضی جنگلی بر تنوع زیستی و سایر اجزاء اکوسیستم اثرگذار است. با اینحال اطلاعات کمی در خصوص تغییرات تنوع زیستی و ویژگی های خاک در کاربری­های مختلف ایجاد شده در جنگل­های زاگرس وجود دارد. بدین منظور تاثیر تغییر کاربری­های جنگل طبیعی بلوط به جنگل دست­کاشت سوزنی­برگ (سرو نقره­ای)، جنگل دست­کاشت پهن­برگ (ارغوان)، مرتع و زمین زراعی بر تنوع زیستی گونه­های علفی و ویژگی های خاک در جنگلهای حوزه آبخیز رودخانه چرداول در استان ایلام در سال ۲۰۱۷ مورد بررسی قرار گرفت. در هر یک از کاربری‌ها به صورت تصادفی تعداد ۵ قطعه نمونه مربعی شکل به ابعاد ۲۰ ×۲۰ متر برداشت شد و در هر  یک از قطعه نمونه‌های اصلی، چهار قطعه نمونه کوچک ۵/۱ در ۵/۱ متر مربعی برای بررسی پوشش علفی استفاده شد. به منظور بررسی ویژگی‌های خاک در مرکز هر قطعه نمونه یک نمونه ترکیبی از خاک در دو عمق ۵-۰ و ۱۵-۵ سانتی‌متری تهیه شد. نتایج نشان داد که کاربری‌های مختلف از نظر تنوع شانون وینر و غنای مارگالف گونه‌های علفی اختلاف آماری معنی‌داری با همدیگر دارند.  بیشترین مقدار شاخص‌ تنوع شانون-وینر در کاربری مرتع و کمترین مقدار آن در کاربری زمین زراعی مشاهده شد.  همچنین بیشترین مقدار غنای مارگالف گونه­های علفی در کاربری مرتع مشاهده شد.  نتایج تجزیه واریانس مشخصه‌های خاک در دو عمق نیز نشان داد که فسفر و نیتروژن تحت تاثیر کاربری و عمق خاک قرار گرفتند. نتایج این تحقیق بیانگر اینست که تغییر کاربری زمین از جنگل طبیعی بلوط به زراعت و جنگلکاری سبب کاهش تنوع زیستی و غنای گونه های علفی شده است. همچنین تغییر کاربری به زراعت و جنگلکاری‌ها سبب افزایش میزان شوری، وزن مخصوص ظاهری خاک، کاهش ماده آلی شده است.

دکتر امین خادمی، دکتر مرتضی معدنی پور کرمانشاهی، دکتر بهروز کرد،
دوره ۱۵، شماره ۲ - ( تابستان ۱۴۰۲ )
چکیده

صنوبرها و هیبریدهای آنها به دلیل رشد سریع، تکثیر رویشی آسان، پتانسیل بالای دستکاری صفات و توزیع گسترده در نیم­کره شمالی از نظر اقتصادی و ظرفیت ذخیره سریع زی­توده باارزش هستند. در این تحقیق با هدف برآورد زی­توده گونه تبریزی اطراف حوزه آبخیز رودخانه قزل­ اوزن در خلخال، آماربرداری از  پایه­های تبریزی به صورت خطی انجام شد و مشخصات کمی قطر برابرسینه و ارتفاع تنه درختان برداشت گردید. برآورد میزان ذخیره زی­توده به روش آلومتریک و با استفاده از پایه­های قطع شده در باغ­ها، استفاده گردید. ۳۲ پایه از باغ­های اطراف هر رودخانه انتخاب و پس از اندازه­گیری قطر برابرسینه و ارتفاع تنه سه دیسک به ضخامت ۱۰ سانتیمتر از ابتدا، وسط و انتهای تنه تهیه گردید و با توجه به وزن خشک و حجم دیسک­های یک پایه و با در داشتن حجم تنه هر پایه، زی­توده آن مشخص گردید. نتایج ارزیابی متقاطع مقادیر برآوردی و واقعی داده­ها نشان داد میزان برآورد زی­توده با متغیر مستقل ارتفاع تنه دارای خطای کمتری نسبت به برآورد با متغیر مستقل قطر برابرسینه  می­باشد. اگرچه مقدار ضریب تعیین ارزیابی متقاطع مقادیر برآوردی و واقعی با قطر برابرسینه بیشتر از ارتفاع تنه را نشان می­دهد ولی با توجه به عدم برآورد مقادیر بیش از ۱۵۰ کیلوگرم زی­توده توسط متغیر قطر برابرسینه، این متغیر دارای خطای زیادی بوده و مناسب برای برآورده زی­توده در منطقه مورد بررسی نمی­باشد. نتایج آزمون F نشان داد که متوسط میزان برآورد ذخیره زی­توده تنه در رویشگاه­های مورد مطالعه در دو متغیر مستقل مورد بررسی (قطر برابرسینه و ارتفاع تنه) از اختلاف معنی­داری برخوردار است و نتایج آزمون دانکن نشان داد میانگین زی­توده تنه در ۴ رویشگاه مورد مطالعه در هر متغیر مستقل مورد بررسی (قطر و ارتفاع تنه) در سه گروه مختلف قرار دارند.
 

صفحه 1 از 1     

مجله علمی پژوهشی اکوبیولوژی تالاب Journal of Wetland Ecobiology
Persian site map - English site map - Created in 0.08 seconds with 41 queries by YEKTAWEB 4714