مینو مشتاقی، محمد کابلی، مهدی شمسایی،
دوره ۵، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۹۲ )
چکیده
زیستگاههای رودخانهای یکی از بهترین زیستگاههای پرندگان به ویژه اردکهای روی آبچر محسوب میشود. از اینرو بررسی شاخصهای مطلوبیت زیستگاه رودخانهای برای حفظ تنوع زیستی گونههای حیاتوحش بسیار حائز اهمیت است. رودخانه زایندهرود مأمن امنی برای زمستانگذرانی اردک سرسبز(Anas platyrhynchos) بوده است و خشکسالی ایجاد شده در منطقه منجربه کاهش مطلوبیت زیستگاه این گونه شده است. این پژوهش در سالهای ۱۳۸۸ تا ۱۳۸۹ انجام گرفته است. منطقه مورد بررسی حاشیه بالا دست رودخانه از پل ناژوان تا سی وسه پل بوده است. شاخصهایی که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند شاخصهای مرتبط با نمایههای تغذیهای و زیستگاههااست که به طور کلی در پنج متغیر کلیدی رژیم تغذیهای، میانگین روزهای پرآبی، سهم سرشاخه درختان اطراف رودخانه و فراوانی گیاهان آبزی قابل بررسی است. هریک از شاخصها با روشHEP محاسبه شده و در نهایت شاخص مطلوبیت کل زیستگاه با میانگین هندسی به دست آمد.با در نظر گرفتن ۵ شاخص مؤثر در مطلوبیت زیستگاه گونه مورد بررسی، شاخص مطلوبیت کل معادل با ۴۸/۰ به دست آمد که نشان میدهد تهدیدات موجود در منطقه جدی است.در نهایت با توجه به خشکسالی ایجاد شده در رودخانه زایندهرود باید اقدامات لازم صورت گیرد تا بتواناز تنشهای موجود در منطقه را تا حدامکانکاهش داد و درنهایت پیشنهادهایی را برای حفظ بخشی از زیستگاه گونه ارایه داد.
گلنوش وارسته، مهدی سلطانی، مهدی شمسایی مهرجانی، ابوالقاسم کمالی،
دوره ۱۰، شماره ۳ - ( پاییز ۱۳۹۷ )
چکیده
پژوهش حاضر به بررسی اثرات گیاه سنبل آبی (Eichhornia crassipes) بر تغییرات شاخصهای ایمنی و آنزیمهای کبدی در ماهی کوی (Cyprinus carpio carpio) در سیستم پرورش آکوآپونیک میپردازد. تعداد ۱۲۰ عدد ماهی کوی به وزن ابتدایی ۲±۱۰ گرم و ۳۶ عدد نشا گیاه سنبل آبی در غالب ۴ تیمار با ۳ تکرار در ۱۲ آکوآریوم شامل یک گروه شاهد (بدون گیاه)، تیمار ۱ دارای ۲ نشا گل سنبل آبی، تیمار ۲ دارای ۴ نشا و تیمار ۳ دارای ۶ نشا به روش آکوآپونیک کشت داده شدند. نمونهبرداری از گیاهان پس از کشت و نمونهبرداری از ماهیان پس از ۸ هفته دوره آزمایش در تیمارها به صورت تصادفی انجام شد. پس از نمونهبرداری، فاکتورهای ایمنوفیزیولوژیک از جمله شمارش افتراقی گلبولهای سفید مانند هتروفیل، لنفوسیت، ائوزینوفیل و مونوسیت، گلبولهای قرمز، هموگلوبولین و هماتوکریت اندازهگیری شد. همچنین آنزیمهای کبدی آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز، لاکتات دهیدروژناز و اوره در ماهی کوی مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که استفاده از سیستم آکوآپونیک میتواند شاخصهای ایمنی و میزان آنزیمهای کبدی ماهی کوی را در سیستم آکوآپونیک افزایش دهد، به طوری که تفاوت معنیداری در مقایسه با تیمارهای سیستم آکوآپونیک و گروه شاهد در پایان دوره کشت برای فاکتورهای ایمنی گلبول سفید، گلبول قرمز، هماتوکریت، هموگلوبین و همچنین آنزیمهای کبدی در تیمار ۶ بوتهای مشاهده شد (۰۵/۰p<). یافتههای حاصل از این پژوهش نشاندهنده اثر مثبت گیاه سنبل آبی بر شاخصهای خونی و آنزیمهای کبدی در ماهی کوی میباشد که به عنوان یک ماده موثر در کشت آکوآپونیک به منظور بهرهگیری از خواص مثبت فیزیولوژیک آن استفاده گردد.