موسی احمدپور، محسن احمدپور، سید حمید حسینی، فرزاد هوشیار، حسن حسن زاده حسین آبادی، محمد حسین سینکا کریمی،
دوره ۶، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۹۳ )
چکیده
تالاب بینالمللی سرخرود واقع در استان مازندران، در غرب مجموعه تالاب‌های بینالمللی فریدونکنار قرار دارد. تالاب بینالمللی سرخرود از سه قسمت شرقی، جدید و غربی که به دامگاه معروف می‌باشد تشکیل شده است. در این تحقیق پرندگان تالاب‌زی شامل پرندگان آبزی و کنارآبزی در پاییز و زمستان سالهای ۱۳۸۷، ۸۸، ۸۹ و ۹۰ مورد بررسی قرار گرفتند. سرشماری پرندگان با روش مشاهده مستقیم، Count Total و با استفاده از دوربین چشمی ۵۰ × ۱۰ انجام شد. از این سرشماری‌ها، میانگین سالانه تعداد گونه-ها و جمعیت، تراکم گونه‌ها و سپس میزان شاخص‌های تنوع زیستی طبق روابط موجود (تنوع گونه‌ای شانون-وینر و غالبیت گونه‌ای سیمپسون) در مورد پرندگان آبزی و کنارآبزی به صورت سالانه تعیین گردید. در طول فصل مطالعه، گونه غالب منطقه و بیشترین درصد فراوانی در هر سه دامگاه مربوط به خوتکا (Anas crecca) و کمترین درصد فراوانی مربوط به عروس غاز (Branta ruficollis) بود. همچنین تالاب سرخرود با بسیاری از معیارهای IBA (Important Bird and Biodiversity Areas) و معیارهای جدید کنوانسیون رامسر مربوط به شناسایی تالاب‌های با اهمیت بینالمللی هم‌خوانی داشته و به عنوان یکی از مناطق مهم پرندگان در خاورمیانه می‌باشد. با استفاده از ۵ معیار پرندگان، ماهیان، عوامل تهدید کننده، مسایل اقتصادی و اجتماعی و موقعیت حفاظتی، مشخص شد که این تالاب در بین تالاب-های مهم کشور جایگاه حفاظتی بهتری را نسبت به سال ۱۳۸۳ به خود اختصاص داد.
