[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
ISC
مجله در پایگاه استنادی جهان اسلامی نمایه می شود.
..
SID
این مجله در پایگاه جهاد دانشگاهی (SID) به آدرس زیر نمایه می شود:
..
برنامه ویراستار
جهت انجام اصلاحات ویرایشی می توان از برنامه زیر استفاده نمود:
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۳ نتیجه برای انعطاف‌پذیری ریختی

فاطمه مشیدی، سهیل ایگدری، شقایق حسن پور،
دوره ۶، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۳ )
چکیده

مطالعه حاضر به ‌منظور بررسی تنوع ریختی چهار جمعیت‌ شاه‌کولی ارومیه (Alburnus atropatenae)، با استفاده از روش خط‌ سیر پیرامونی به اجرا در‌‌‌‌‌‌‌آمد. برای این منظور تعداد ۱۶۳ نمونه از چهار رودخانه حوضه دریاچه ارومیه شامل رودخانه‌های بانه، سقزچای، سیمینه‌رود و زرینه‌رود در سال ۱۳۹۱ با استفاده از الکتروشوکر نمونه‌برداری گردید. برای استخراج داده‌های شکل از سمت چپ نمونه تصاویر دوبعدی تهیه و سپس با استفاده از نرم‌افزار TpsDig۲ بر روی آن‌ها خط سیر پیرامونی ترسیم و به ۱۵۰ نقطه با فواصل مساوی بازنمونه‌گیری شدند. داده‌ها پس از تبدیل به داده‌های خط‌سیر ‌پیرامونی، در نرم‌افزار EFAwin با ضریب هارمونی ۱۷ مورد آنالیز EFA قرار گرفتند و سپس با استفاده از آنالیز‌های چند متغیره PCA و CVA/Manova مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تفاوت معنی‌داری از نظر شکل بدن بین جمعیت‌های مورد مطالعه وجود دارد. بر اساس تجزیه ‌و تحلیل خوشه‌ای، جمعیت‌های مورد مطالعه براساس شکل بدن به دو خوشه شامل رودخانه زرینه‌رود و رودخانه‌های سقزچای، سیمینه‌رود و بانه تقسیم شدند. بر این اساس جمعیت‌های بانه، سیمینه‌رود و سقزچای به‌واسطه کوچک بودن نواحی سر و دم جمعیت زرینه‌رود به‌واسطه بزرگ بودن سر و دم تفکیک شدند. به‌علاوه جمعیت‌های بانه و سقزچای دارای بدنی پهن و ارتفاع ساقه‌دمی بیش‌تر نسبت به جمعیت‌های زرینه‌رود و سیمینه‌رود بودند. این تفاوت‌های ریختی می‌تواند بیانگر انعطاف‌پذیری ریختی در جمعیت‌های این گونه تحت تأثیر شرایط محیطی رودخانه‌های محل زیست و جدایی جغرافیایی باشد.
سولماز احمدی، سهیل ایگدری، نرگس جوادزاده،
دوره ۸، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۵ )
چکیده

شکل بدن ماهیان یک شاخص مهم برای رفتارهای شناگری و انتخاب زیستگاه می‌باشد. ماهی کاراس (Carrassius auratus) به‌عنوان یک‌گونه غیربومی، توانایی بالایی در سازگاری با شرایط محیطی زیستگاه­های مختلف دارد. ازاین‌رو این تحقیق باهدف بررسی انعطاف‌پذیری ریختی شکل بدن دو جمعیت این‌گونه در دو سیستم آب ساکن و جاری با استفاده از روش ریخت سنجی هندسی به اجرا درآمد. تعداد ۶۷ نمونه ماهی کاراس از رودخانه سفیدرود و دریاچه آلاگل توسط دستگاه الکتروشوکر صید گردید. برای استخراج داده­های شکل درروش ریخت سنجی هندسی، از سمت چپ سطح جانبی نمونه­ها عکس‌برداری گردید و بر روی تصاویر دوبعدی حاصل با استفاده از نرم‌افزار TpsDig۲ تعداد ۱۵ نقطه لندمارک گذاشته شد. پس از روی هم‌گذاری جایگاه لندمارک­های نمونه­ها با استفاده از آنالیز پروکراست، مقایسه شکل بدن دو گروه با استفاده از آنالیزهای چند متغیره DFA و Manova انجام شد. مصورسازی تغییرات شکل بدن میانگین جمعیت­ها توسط نمودار wireframe صورت پذیرفت. تفاوت معنی­داری بین شکل بدن دو جمعیت موردمطالعه یافت شد (۰۰۰۱/۰P<). مقایسه شکل بدن نشان داد که ماهیان رودخانه سفیدرود شکل بدن پهن، سربزرگ و ساقه دمی نسبتاً کوتاه‌تری نسبت به ماهیان دریاچه آلاگل داشتند. نتایج این مطالعه، انعطاف‌پذیری ریختی شکل بدن ماهی کاراس را با ویژگی­های محیطی زیستگاه تائید نمود. با توجه به اینکه مدت‌زمان طولانی از معرفی این‌گونه به آب­های داخلی کشور نمی­گذرد، ازاین‌رو در مورد ماهی کاراس، نوع زیستگاه و ویژگی­های آن در مقایسه با تمایز ژنتیکی، می­بایست به‌عنوان عامل اصلی مؤثر بر شکل بدن در نظر گرفته شود.


آرش جولاده رودبار، سهیل ایگدری، صابر وطن دوست،
دوره ۸، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۵ )
چکیده

با توجه به فقدان اطلاعات در مورد ویژگی­های ریختی و ژنتیکی ماهی کمیاب B. mesopotamicus مطالعه­ای با هدف فراهم آوردن این اطلاعات برای اولین بار در ایران به اجرا درآمد، به همین سبب در پاییز سال ۱۳۹۱ جمعیت­­های ماهیBarilius mesopotamicus   از سه اکوسیستم متفاوت در حوضه دجله مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفت. برای این منظور نمونه­های ماهی از  دو رودخانه سیمره، چنگوله و دریاچه سیاه گاو صید و ۲۹ صفت ریخت­سنجی به وسیله کولیس دیجیتال اندازه‌گیری و ۷ صفت شمارشی به وسیله لوپ چشمی شمرده شدند. جهت مطالعه اختلاف ریختی بین گروه‌های مورد بررسی، نمونه­ها با استفاده از مؤلفه‌های اصلی (PCA) و تحلیل متغیرهای کانونی(CVA)  مورد تحلیل قرار گرفتند. همچنین جهت مقایسه ژنتیکی و بررسی روابط تبارشناسی این گونه از توالی ژن Cyt b استفاده گردید. براساس نتایج آزمون های CVA و PCA  جمعیت­های رودخانه چنگوله و سیمره با جمعیت دریاچه سیاه گاو دارای اختلاف معنی­داری از لحاظ ریختی داشتند. اما در دارنگاره ترسیم شده به روش Maximum likelihood و Bayesian جمعیت های مورد مطالعه از لحاظ ژنتیکی از یکدیگر تمایز نیافته و در یک خوشه قرار گرفتند. در مجموع می­توان نتیجه گیری نمود که تمایز ریختی جمعیت ها در مناطق مورد مطالعه بیشتر متاثر از عواملی محیط بوده و نقش عوامل ژنتیکی در این زمینه محدودتر است.



صفحه 1 از 1     

مجله علمی پژوهشی اکوبیولوژی تالاب Journal of Wetland Ecobiology
Persian site map - English site map - Created in 0.04 seconds with 33 queries by YEKTAWEB 4714