۳ نتیجه برای خوزستان.
امید طبیعی، نجمه ابراهیمی، ناصر بهمنی،
دوره ۶، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۳ )
چکیده
تالاب بامدژ با وسعتی در حدود ۴۰۰۰ هکتار در مختصات جغرافیایی ۴۸
۳۱ عرض شمالی، در ۴۰ کیلومتری شمالغربی اهواز، در استان خوزستان و در جنوبغرب ۴۴ و ۴۰
ایران واقعشده است. مقاله حاضر بهمنظور بررسی و تعیین جمعیت و تنوع گونهای پرندگان آبزی و
۲۰۰۱ ) لغایت ) کنارآبچر زمستانگذران در تالاب بامدژ و بر اساس یک دوره ۱۱ ساله از سال ۱۳۷۹
۲۰۱۱ ) ارائهشده است. بهمنظور مطالعه تنوع گونهای پرندگان زمستانگذران، اطلاعات خام ) ۱۳۸۹
مربوط به سرشماریهای نیمهزمستانه پرندگان بر اساس روش شمارش کل، از اداره کل حفاظت
محیطزیست استان خوزستان تهیه و مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است. برای ارزیابی شاخصهای
SPSS و برای تجزیه دادهها از نرمافزار Ecological Methodology تنوع گونهای، از نرمافزار
استفاده شد. در طول دوره ۱۱ ساله مورد مطالعه، تعداد ۳۴۵۹۳۰ پرنده آبزی مرکب از ۶۹ گونه، ۶
راسته و ۱۴ تیره در تالاب بامدژ زمستانگذرانی نمودهاند. در این مدت بیشترین تعداد متعلق به گونه
با ۱۶۱۲۵۲ قطعه بوده است. بر اساس نتایج این تحقیق در بین تیرههای (Anas crecca) خوتکا
آبزی و کنارآبچر زمستانگذران بزرگترین و کوچکترین تیره به ترتیب متعلق به مرغابیان
۰ درصد فراوانی به ترتیب بوده است. / ۹۰ و ۰۱ / با ۵۷ (Sternidae) و پرستو دریاییان (Anatidae)
(۲۰۱۰) ۲۰۰۷ ) با تعداد ۱۵۰۹۳۷ قطعه پرنده بیشترین و سال ۱۳۸۸ ) در دوره موردمطالعه سال ۱۳۸۵
با ۶۷۶ قطعه پرنده کمترین تعداد سرشماری شده را بهخود اختصاص دادهاند. ازنظر تعداد و غنای
۲۰۰۱ ) با ۱۵ گونه ) ۲۰۰۷ ) با ۴۶ گونه شناساییشده بیشترین و سال ۱۳۷۹ ) گونهای سال ۱۳۸۵
کمترین تعداد گونه شناساییشده را شامل شدهاند. نتایج نشان داد بیشترین فراوانی پرندگان زمستان-
۹۰ درصد فراوانی و کمترین فراوانی مربوط به تیرههای کنارآبچر / گذران متعلق به تیرههای آبزی با ۸۵
۹ درصد فراوانی بوده است. با توجه به مقادیر محاسبهشده شاخصهای تنوع، بیشترین میزان / با ۱۵
۲۰۱۰ ) و کمترین تنوعزیستی ) تنوعزیستی پرندگان زمستانگذران در تالاب بامدژ مربوط به سال ۱۳۸۷
.(P <۰/ ۲۰۰۷ ) بوده است ( ۰۵ ) مربوط به سال ۳۸۵
آزیتا کوشافر، محمد ولایت زاده،
دوره ۶، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
این تحقیق در سال ۱۳۹۳ باهدف تعیین و مقایسه میزان فلزات سنگین کادمیوم، سرب، آرسنیک، نیکل، روی، مس، آهن، کبالت و وانادیوم در عضله دو گونه ماهی بیاه (Liza abu) و شانک زرد باله (Acanthopagrus latus) رودخانه بهمنشیر در فصل تابستان انجام شد. ۴۰ نمونه ماهی بیاه و شانک زرد باله به‌صورت کاملاً تصادفی از بندر چوئبده به‌وسیله تورهای گوشگیر رودخانه‌ای توسط صیادان بومی منطقه تهیه شد. سنجش فلزات سنگین به روش جذب اتمی و با کمک دستگاه Perkin Elmer ۴۱۰۰ انجام شد. تجزیه‌وتحلیل دادهها به کمک نرمافزار SPSS۱۷ انجام شد و میانگین تیمارها به کمک آنالیز واریانس T-test با یکدیگر مقایسه شدند. در این تحقیق میزان فلزات سنگین سرب، کبالت، وانادیوم، کادمیوم، آهن، روی، مس، آرسنیک و نیکل در عضله دو گونه ماهی بیاه و شانک زرد باله اختلاف معنی‌داری داشت (P<۰,۰۵). بالاترین و پایین‌ترین میزان فلزات سنگین در عضله ماهی بیاه به ترتیب مربوط به عناصر روی (۳۳۸/۱±۹۸۵/۱۲ میلی‌گرم در کیلوگرم) و نیکل (۰۰۸/۰±۰۱۱/۰ میلی‌گرم در کیلوگرم) محاسبه شد. همچنین بالاترین و پایین‌ترین میزان فلزات سنگین در عضله ماهی شانک زرد باله به ترتیب مربوط به عناصر آهن (۷۴۵/۰±۸۵۷/۱۹ میلی‌گرم در کیلوگرم) و وانادیوم (۰۰۸/۰±۱۰۲/۰ میلی‌گرم در کیلوگرم) به دست آمد. میزان سرب، مس و آرسنیک در عضله ماهی بیاه بالاتر از ماهی شانک زرد باله بود (P<۰.۰۵). میزان کبالت، وانادیوم، کادمیوم، آهن، روی و نیکل در عضله ماهی شانک زرد باله بالاتر از عضله ماهی بیاه به دست آمد (P<۰.۰۵).
پیمان کرمی، میرمهرداد میرسنجری،
دوره ۱۰، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۷ )
چکیده
آب مهم‌ترین عامل در حفظ تنوع زیستی تالاب‌ها است. علاوه بر پدیده‌های محیطی و طبیعی همچون خشک‌سالی‌ها، تغییر الگوهای اقلیمی، افزایش دما و تبخیر و تعرق بحران آب ایران ریشه در رشد فزاینده و توزیع نامتعادل جمعیت، سو مدیریت منابع آب، ناکارآمدی بخش کشاورزی، بخشی نگری مدیران، رشد لگام‌گسیخته شهرنشینی و نبود فرهنگ مناسب مصرف و ارزش واقعی آب دارد. تالاب‌ها، به‌عنوان منابع مهم آب در فلات خشک ایران جایگاه ویژه دارند. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات تالاب بزرگ هویزه در بازه‌های زمانی ۱۹۹۱، ۲۰۰۴، ۲۰۱۳ و ۲۰۱۶ است. به این منظور از تصاویر ماهواره‌ای لندست TM، ETM+ و Land sat ۸.oli استفاده شد. مراحل پیش‌پردازش بر روی تصاویر انجام و طبقه‌بندی به روش شبکه عصبی (MLP) انجام گرفت. پس از انجام طبقه‌بندی با استفاده از متریک‌های سیمای سرزمین تغییرات سیمای تالاب موردبررسی قرار گرفت. روند تغییرات دبی رودخانه‌های ورودی به تالاب در ایستگاه‌های هیدرومتری حمیدیه و هوفل بر اساس روش ناپارامتریک من-کندال اندازه‌گیری شد. بررسی سنجه‌های سیمای سرزمین در محدوده تالاب در بازه ۲۵ ساله موردبررسی نشان داد که سنجه تعداد لکه NP روندی کاهشی، سنجه تراکم لکه PD کاهش لکه‌لکه شدن سیمای سرزمین، سنجه LPI روندی کاهشی، سنجه LSI روندی کاهشی، سنجه CONTAG کاهش لکه‌لکه شدگی و سنجه تنوع شانون SHDI روند افزایش تنوع در سیمای سرزمین را نشان می‌دهند. بررسی روند تغییرات دبی آب ورودی رود کرخه به تالاب بر اساس من-کندال نشان داد که دبی آب ورودی به تالاب در بازه زمانی ۱۳۶۵ و ۱۳۲۹ تا ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱ درمجموع روند کاهشی معنادار داشته است؛ اما در سال ۲۰۱۶ مقدار پوشش گیاهی و آب تالاب به نسبت سال ۲۰۱۳ افزایش داشته است به‌طوری‌که در سال ۲۰۱۶ بیشترین مساحت تالاب به پوشش گیاهی حاشیه تالاب، اراضی مرطوب و آب اختصاص پیداکرده است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که پارامترهای از قبیل تولید انرژی، جغرافیای سیاسی آب (هیدروپلتیک) و جغرافیای سیاسی (ژئوپلتیک) کشورهای ترکیه، عراق و ایران در قبال یکدیگر سیمای سرزمین تالاب را تحت تأثیر قرار می‌دهند و هر تصمیم مدیریتی بهمنظور اثربخشی بر تالاب باید منافع کشورهای مذکور را در نظر گیرد.
