تالاب‌ها در سراسر جهان در معرض تهدیدهای مختلف انسانی و طبیعی قرار دارند، لذا شناسایی دلایل تخریب تالاب‌ها و استفاده از استراتژی حفاظت و احیای آن‌ها ضرورت دارد. تالاب شکارممنوع استیل عباسآباد در استان گیلان قرار دارد. اخیراً طرح احیای این تالاب باهدف حفظ کارکرد، تنوع زیستی و توسعه‌ی ظرفیت‌های بوم‌گردی و گردشگری آن مدنظر مسئولین قرارگرفته است. بدین منظور فعالیت‌های احیایی برای آن در دو فاز ساختمانی و بهره‌برداری مشخص‌شده است. این فعالیت‌ها باید بر اساس برنامه‌ریزی مناسب، طراحی اصولی و خصوصیات منحصربه‌فرد تالاب انجام شود. هدف از مطالعه‌ی حاضر بررسی جنبه‌های محیط زیستی طرح احیای تالاب شکارممنوع استیل عباسآباد است. ابتدا جهت شناخت دقیق وضعیت موجود محیطزیست این تالاب مطالعات کتابخانه‌ای، میدانی و آزمایشگاهی (شیمیایی و میکروبی) انجام شد تا با جمع‌آوری داده‌های دقیق‌تر از میزان عدم قطعیت در تبدیل ابعاد کیفی این ارزیابی به امتیازات کمی کاسته شود. همچنین از ماتریس ارزیابی اثرات سریع RIAMجهت کمی کردن اثرات محیط زیستی ناشی از فعالیت‌های این طرح استفاده‌شده است. مطابق با نتایج پژوهش حاضر در مرداد و شهریور سال 1398، میزان فسفات در رسوبات تالاب از 5 تا 60 میلی‌گرم بر کیلوگرم و میزان نیتروژن از 03/0 تا 57/0 درصد متغیر بود. همچنین میزان فسفات در آب تالاب بین 2/0 و 45/0 میلی‌گرم بر لیتر و غلظت نیترات برابر با صفر بود. آزمایش‌های میکروبی نیز بیان‌گر پدیده‌‌ی شکوفایی جلبک میکروسیستیس و آنابنا در این تالاب بود. با توجه به اطلاعات‌پایه‌ی حاصل، جمع‌بندی امتیازات محیط زیستی برای فاز‌های ساختمانی و بهره‌برداری طرح احیای این تالاب برابر با 600- و 224+ است. ماهیت امتیاز نهایی در فاز بهره‌برداری نشان‌دهنده‌ی کاهش اثرات منفی محیط زیستی در این مرحله است. به‌منظور موفقیت‌آمیز بودن طرح باید راهکارهای مناسب تقلیل اثرات منفی لحاظ شود.
