تجمع زیستی آلودگیهای بیفنیلهایپلیکلره و آفتکشهای کلره در باکلانهای بزرگ (Phalacrocorax carbo) شکارشده در شهر فریدونکنار و سرخرود
|
فاطمه رجایی ، رضا دهمرده بهروز  |
استادیار گروه محیطزیست، دانشگاه زابل، زابل، ایران |
|
چکیده: (2337 مشاهده) |
در جهان آلودگیهای زیادی مانند فلزات سنگین و ترکیبات آلی پایدار در داخل محیطزیست رها میشوند. ترکیبات آلی پایدار شامل پلیکلرهبیفنیل (PCB)، آفتکشهای آلیکلره (OCP) و غیره میباشند. این ترکیبات به دلیل پایداری و چربیدوست بودن، تمایل به تجمع در زنجیره غذایی را دارند. اگرچه همه مهرهداران نسبت به اثرات ترکیبات آلی کلردار حساس هستند اما پرندگان به خاطر حساس بودن به تغییرات زیستمحیطی و قرارگرفته در بالای زنجیره غذایی برای مطالعات بزرگنمایی زیستی بسیار مناسب هستند. ازاینرو، گونه باکلان بزرگ (Phalacrocorax carbo) در زمستان سال 1393 از سواحل دریای خزر در استان مازندران که تحت کشاورزی و استفاده شدید از آفتکشها میباشد جمعآوری و میزان آلودگی PCB و OCPs بافت ماهیچه با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی (GC) آنالیز شد. میزان PCBs در باکلان 90 ng/g wet wt بود. در میان ایزومرهای PCB، سه ایزومر 153PCB، 118PCB، 138PCB بالاترین غلظت را در بین ایزومرها دارد و 75 درصد از مجموع 7 ایزومر را شامل میشود. بالاترین غلظت در میان آفتکشهای آلی کلره اندازهگیری شده مربوط به (ng/g wet wt 46) DDTs (46 نانوگرم بر گرم وزن تر) و پایینترین غلظت مربوط به هپتاکلر (ng/g wet wt 2) میباشد که به ترتیب حدود 60 و 2 درصد از کل آفتکشهای آلی کلره را دارا میباشند. با توجه به ترکیبات آلی کلره یافت شده در گونه باکلان و با توجه به مصرف خوراکی آن، میبایست استراتژیهای نوین کنترل آفت مبنی بر حذف کاربرد نابخردانه آفتکش بهکارگرفتهشود بهطوریکه امروزه این رهیافت در بیشتر مباحث توسعه پایدار کشاورزی مطرح میشود. |
|
واژههای کلیدی: بیفنیلهای پلیکلره، باکلان، دریای خزر، سموم کلره. |
|
متن کامل [PDF 767 kb]
(2083 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/4/3 | پذیرش: 1398/4/3 | انتشار: 1398/4/3
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|