دانشیار گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
چکیده: (1499 مشاهده)
آبهای زیرزمینی از منابع اصلی تأمین آب شرب، صنعت و کشاورزی در مناطق خشک و نیمه‌خشک ایران میباشند.برداشت بیرویه و ورود مواد آلاینده به داخل این آبها باعث شده کیفیت این آبها در مناطق مختلف دست‌خوش تغییراتی باشد.هدف از انجام این پژوهش مقایسه روشهای درونیابی قطعی و زمین‌آماری جهت پهنهبندی دادههای کیفی دشت برخوار استان اصفهان میباشد.در این مطالعه از اطلاعات کیفی 29 چاه آب زیرزمینی برای بررسی پارامترهای کیفی شامل EC، TDS، Cl، SAR، SO4، Na، Mg و HCO3در سالهای 1385 و 1395 استفاده‌شده است. از نرمافزار GS+و محیط GISجهت تعیین و ترسیم نقشههای پهنهبندی با استفاده از روشهای مختلف درونیابی استفاده شد. سپس ویژگیهای کیفی با استفاده از روشهای درونیابی قطعی و زمینآمار پهنهبندی گردیدند و با استفاده از معیارهای ارزیابی خطا، روش برتر برای هر ویژگی کیفی در هر دوره مشخص گردید و نقشهی پهنهبندی آن‌ها در محیط GIS ترسیم گردید. نتیجه این مطالعهبهمنظوردرکبهتررفتارکیفیآبهای زیرزمینیبراساسویژگیهایمختلف،مورداستفاده قرارگرفتهوتطابقرویکردهاوشاخصهایمختلفپهنهبندیموردسنجش قرارگرفتهونقشههایکیفیت آب زیرزمینیباتوجهبه ویژگیهای کیفی طی دوره موردمطالعه ترسیم گردید. نتایج نشان داد که میانگین ویژگیهای کیفی EC، TDS، Cl، SAR، SO4، Na، Mg و HCO3در سال 1385 به ترتیب برابر با 942، 7/281، 28/27، 428/6، 409/10، 602/22، 936/8 و 178/4 بوده که این مقدار در سال 1395 به ترتیب برابر با 1002، 4/352، 604/21، 059/6، 645/10، 869/18، 185/5 و 126/7 میباشد که این افزایش حاکی از کاهش کیفیت آب بوده است.
